ΜΕΓΑΣ ΣΥΝΑΞΑΡΙΣΤΗΣ

Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού,Ελέησόν με τον αμαρτωλόν







ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΚΑ'

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ 21

θριαμβευτικ εσοδος το ᾿Ιησο ες τ Ιεροσλυμα

 

1 Καὶ τε γγισαν ες εροσλυμα κα λθον ες Βηθσφαγ πρς τ ρος τν λαιν, ττε ησος πστειλε δο μαθητς

2 λγων ατος· πορεθητε ες τν κμην τν πναντι μν, κα εθως ερσετε νον δεδεμνην κα πλον μετ᾿ ατς· λσαντες γγετ μοι.

3 Κα ἐάν τις μν επ τι, ρετε τι Κριος ατν χρεαν χει· εθως δ ποστλλει ατος.

4 Τοτο δ λον γγονεν να πληρωθ τ ρηθν δι το προφτου λγοντος·

5 επατε τ θυγατρ Σιν, δο βασιλες σου ρχετα σοι πρας κα πιβεβηκς π νον κα πλον υἱὸν ποζυγου.

6 Πορευθντες δ ο μαθητα κα ποισαντες καθς προσταξεν ατος ᾿Ιησος,

7 γαγον τν νον κα τν πλον, κα πθηκαν πνω ατν τ μτια ατν, κα πεκθισεν πνω ατν.

8 δ πλεστος χλος στρωσαν αυτν τ μτια ν τ δ, λλοι δ κοπτον κλδους π τν δνδρων κα στρννυον ν τ δ.

9 Ο δ χλοι ο προγοντες κα ο κολουθοντες κραζον λγοντες· σανν τ υἱῷ Δαυδ· ελογημνος ρχμενος ν νματι Κυρου· σανν ν τος ψστοις.

10 Κα εσελθντος ατο ες εροσλυμα σεσθη πσα πλις λγουσα· τς στιν οτος;

11 ο δ χλοι λεγον· οτς στιν ησος προφτης π Ναζαρτ τς Γαλιλαας.

 

Ὁ Ἰησος Χριστς ποκαθαρζει τν ναόν

 

12 Κα εσλθεν ησος ες τ ερν το Θεο, κα ξβαλε πντας τος πωλοντας κα γορζοντας ν τ ερ, κα τς τραπζας τν κολλυβιστν κατστρεψε κα τς καθδρας τν πωλοντων τς περιστερς,

13 κα λγει ατος· γγραπται, οκς μου οκος προσευχς κληθσεται· μες δ ατν ποισατε σπλαιον λστν.

14 Κα προσλθον ατ χωλο κα τυφλο ν τ ερ κα θερπευσεν ατος.

15 δντες δ ο ρχιερες κα ο γραμματες τ θαυμσια ποησε κα τος παδας κρζοντας ν τ ερ κα λγοντας, σανν τ υἱῷ Δαυδ, γανκτησαν

16 κα επον ατ· κοεις τ οτοι λγουσιν; δ ησος λγει ατος· να· οδποτε νγνωτε τι κ στματος νηπων κα θηλαζντων κατηρτσω ανον;

17 κα καταλιπν ατος ξλθεν ξω τς πλεως ες Βηθαναν κα ηλσθη κε.

 

καρπη συκιά

 

18 Πρωας δ πανγων ες τν πλιν πενασε·

19 κα δν συκν μαν π τς δο λθεν π᾿ ατν, κα οδν ερεν ν ατ ε μ φλλα μνον, κα λγει ατ· μηκτι κ σο καρπς γνηται ες τν αἰῶνα. Κα ξηρνθη παραχρμα συκ.

20 Κα δντες ο μαθητα θαμασαν λγοντες· πς παραχρμα ξηρνθη συκ;

21 ποκριθες δ ησος επεν ατος· μν λγω μν, ἐὰν χητε πστιν κα μ διακριθτε, ο μνον τ τς συκς ποισετε, λλ κν τ ρει τοτ επητε, ρθητι κα βλθητι ες τν θλασσαν, γενσεται·

22 κα πντα σα ἐὰν ατσητε ν τ προσευχ πιστεοντες, λψεσθε.

 

ξουσα το ησο Χριστο μφισβητεται

 

23 Κα λθντι ατ ες τ ερν προσλθον ατ διδσκοντι ο ρχιερες κα ο πρεσβτεροι το λαο λγοντες· ν ποίᾳ ξουσίᾳ τατα ποιες, κα τς σοι δωκε τν ξουσαν τατην;
24
ποκριθες δ ησος επεν ατος· ρωτσω μς κγ λγον να, ν ἐὰν επητ μοι, κγ μν ρ ν ποίᾳ ξουσίᾳ τατα ποι.

25 Τ βπτισμα ωννου πθεν ν, ξ ορανο ξ νθρπων; Ο δ διελογζοντο παρ᾿ αυτος λγοντες· ἐὰν επωμεν, ξ ορανο, ρε μν, διατ ον οκ πιστεσατε ατ·

26 ἐὰν δ επωμεν, ξ νθρπων, φοβομεθα τν χλον, πντες γρ χουσι τν ωννην ς προφτην.

27 Κα ποκριθντες τ ησο επον· οκ οδαμεν. φη ατος κα ατς· οδ γ λγω μν ν ποίᾳ ξουσίᾳ τατα ποι.

 

παραβολ τν δο υἱῶν

 

28 Τ δ μν δοκε; νθρωπς τις εχε τκνα δο, κα προσελθν τ πρτ επε· τκνον, παγε σμερον ργζου ν τ μπελν μου.

29 δ ποκριθες επεν· ο θλω· στερον δ μεταμεληθες πλθε.

30 Κα προσελθν τ δευτρ επεν σατως. δ ποκριθες επεν· γ, κριε· κα οκ πλθε.

31 Τς κ τν δο ποησε τ θλημα το πατρς; Λγουσιν ατ· πρτος. Λγει ατος ησος· μν λγω μν τι ο τελναι κα α πρναι προγουσιν μς ες τν βασιλεαν το Θεο.

32 λθε γρ πρς μς ωννης ν δ δικαιοσνης, κα οκ πιστεσατε ατ· ο δ τελναι κα α πρναι πστευσαν ατ· μες δ δντες ο μετεμελθητε στερον το πιστεσαι ατ.

 

παραβολ το μπελιο

 

33 λλην παραβολν κοσατε. νθρωπς τις ν οκοδεσπτης, στις φτευσεν μπελνα κα φραγμν ατ περιθηκε κα ρυξεν ν ατ ληνν κα κοδμησε πργον, κα ξδοτο ατν γεωργος κα πεδμησεν.

34 τε δ γγισεν καιρς τν καρπν, πστειλε τος δολους ατο πρς τος γεωργος λαβεν τος καρπος ατο.

35 Κα λαβντες ο γεωργο τος δολους ατο ν μν δειραν, ν δ πκτειναν, ν δ λιθοβλησαν.

36 Πλιν πστειλεν λλους δολους πλεονας τν πρτων, κα ποησαν ατος σατως.

37 στερον δ πστειλε πρς ατος τν υἱὸν ατο λγων· ντραπσονται τν υἱόν μου.

38 Ο δ γεωργο δντες τν υἱὸν επον ν αυτος· οτς στιν κληρονμος· δετε ποκτενωμεν ατν κα κατσχωμεν τν κληρονομαν ατο.

39 Κα λαβντες ατν ξβαλον ξω το μπελνος, κα πκτειναν.

40 Ὅταν ον λθ κριος το μπελνος, τ ποισει τος γεωργος κενοις;

41 Λέγουσιν ατ· κακος κακς πολσει ατος, κα τν μπελνα κδσεται λλοις γεωργος, οτινες ποδσουσιν ατ τος καρπος ν τος καιρος ατν.

42 Λγει ατος ησος· οδποτε νγνωτε ν τας γραφας, λθον ν πεδοκμασαν ο οκοδομοντες, οτος γενθη ες κεφαλν γωνας· παρ Κυρου γνετο ατη, κα στι θαυμαστ ν φθαλμος μν;

43 Δι τοτο λγω μν τι ρθσεται φ᾿ μν βασιλεα το Θεο κα δοθσεται θνει ποιοντι τος καρπος ατς·

44 κα πεσν π τν λθον τοτον συνθλασθσεται· φ᾿ ν δ᾿ ν πσ, λικμσει ατν.

45 Κα κοσαντες ο ρχιερες κα ο Φαρισαοι τς παραβολς ατο γνωσαν τι περ ατν λγει·
46 κα ζητοντες ατν κρατσαι φοβθησαν τος χλους, πειδ ς προφτην ατν εχον.