ΜΕΓΑΣ ΣΥΝΑΞΑΡΙΣΤΗΣ

Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού,Ελέησόν με τον αμαρτωλόν







ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ Β'

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ 2

γμος τς Καν

 

1 Καὶ τ μρ τ τρτ γμος γνετο ν Καν τς Γαλιλαας, κα ν μτηρ το ησο κε·

2 κλθη δ κα ησος κα ο μαθητα ατο ες τν γμον.

3 Κα στερσαντος ονου λγει μτηρ το ησο πρς ατν· ονον οκ χουσι.

4 Λγει ατ ησος· τ μο κα σο, γναι; οπω κει ρα μου.

5 Λγει μτηρ ατο τος διακνοις· ,τι ν λγ μν, ποισατε.

6 σαν δ κε δραι λθιναι ξ κεμεναι κατ τν καθαρισμν τν ᾿Ιουδαων, χωροσαι ν μετρητς δο τρες.

7 Λγει ατος ησος· γεμσατε τς δρας δατος. Κα γμισαν ατς ως νω.

8 Κα λγει ατος· ντλσατε νν κα φρετε τ ρχιτρικλν. Κα νεγκαν.

9 ς δ γεσατο ρχιτρκλινος τ δωρ ονον γεγενημνον -κα οκ δει πθεν στν· ο δ δικονοι δεισαν ο ντληκτες τ δωρ- φωνε τν νυμφον ρχιτρκλινος

10 κα λγει ατ· πς νθρωπος πρτον τν καλν ονον τθησι, κα ταν μεθυσθσι, ττε τν λσσω· σ τετρηκας τν καλν ονον ως ρτι.

11 Τατην ποησε τν ρχν τν σημεων ησος ν Καν τς Γαλιλαας κα φανρωσε τν δξαν ατο, κα πστευσαν ες ατν ο μαθητα ατο.

12 Μετ τοτο κατβη ες Καπερναομ ατς κα μτηρ ατο κα ο δελφο ατο κα ο μαθητα ατο, κα κε μειναν ο πολλς μρας.

 

Ὁ Ἰησος Χριστς ποκαθαρζει τν ναόν

 

13 Κα γγς ν τ πσχα τν ουδαων, κα νβη ες εροσλυμα ησος.

14 Κα ερεν ν τ ερ τος πωλοντας βας κα πρβατα κα περιστερς, κα τος κερματιστς καθημνους.

15 Κα ποισας φραγλλιον κ σχοινων πντας ξβαλεν κ το ερο, τ τε πρβατα κα τος βας, κα τν κολλυβιστν ξχεε τ κρμα κα τς τραπζας νστρεψε,

16 κα τος τς περιστερς πωλοσιν επεν· ρατε τατα ντεθεν· μ ποιετε τν οκον το πατρς μου οκον μπορου.

17 μνσθησαν δ ο μαθητα ατο τι γεγραμμνον στν, ζλος το οκου σου καταφγετα με.

18 πεκρθησαν ον ο ουδαοι κα επον ατ· τ σημεον δεικνεις μν τι τατα ποιες;

19 πεκρθη ησος κα επεν ατος· λσατε τν ναν τοτον, κα ν τρισν μραις γερ ατν.

20 Επον ον ο ουδαοι· τεσσαρκοντα κα ξ τεσιν κοδομθη νας οτος, κα σ ν τρισν μραις γερες ατν;

21 κενος δ λεγε περ το ναο το σματος ατο.

22 τε ον γρθη κ νεκρν, μνσθησαν ο μαθητα ατο τι τοτο λεγε, κα πστευσαν τ γραφ κα τ λγ επεν ησος.

23 ς δ ν ν τος εροσολμοις ν τ πσχα ν τ ορτ, πολλο πστευσαν ες τ νομα ατο, θεωροντες ατο τ σημεα ποει.

24 Ατς δ ησος οκ πστευεν αυτν ατος δι τ ατν γινσκειν πντας,
25 κα τι ο χρεαν εχεν να τις μαρτυρσ περ το νθρπου· ατς γρ γνωσκε τ ν ν τ νθρπ.