ΜΕΓΑΣ ΣΥΝΑΞΑΡΙΣΤΗΣ

Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού,Ελέησόν με τον αμαρτωλόν







ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΙΗ'

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ 18

Ες Κρινθον

 

1 Μετὰ δ τατα χωρισθες Παλος κ τν θηνν λθεν ες Κρινθον·

2 κα ερν τινα ουδαον νματι κλαν, Ποντικν τ γνει, προσφτως ληλυθτα π τς ᾿Ιταλας, κα Πρσκιλλαν γυνακα ατο, δι τ διατεταχναι Κλαδιον χωρζεσθαι πντας τος ουδαους π τς Ρμης, προσλθεν ατος,

3 κα δι τ μτεχνον εναι μεινε παρ᾿ ατος κα εργζετο· σαν γρ σκηνοποιο τ τχν.

4 Διελγετο δ ν τ συναγωγ κατ πν σββατον, πειθ τε ουδαους κα λληνας.

5 ς δ κατλθον π τς Μακεδονας τε Σλας κα Τιμθεος, συνεχετο τ πνεματι Παλος διαμαρτυρμενος τος ουδαοις τν Χριστν ησον.

6 ντιτασσομνων δ ατν κα βλασφημοντων κτιναξμενος τ μτια επε πρς ατος· τ αμα μν π τν κεφαλν μν· καθαρς γ· π το νν ες τ θνη πορεσομαι.

7 Κα μεταβς κεθεν λθεν ες οκαν τινς νματι οστου, σεβομνου τν Θεν, ο οκα ν συνομοροσα τ συναγωγ.

8 Κρσπος δ ρχισυνγωγος πστευσε τ Κυρίῳ σν λ τ οκ ατο, κα πολλο τν Κορινθων κοοντες πστευον κα βαπτζοντο.

9 Επε δ Κριος δι᾿ ρματος ν νυκτ τ Παλ· μ φοβο, λλ λλει κα μ σιωπσς,

10 διτι γ εμι μετ σο, κα οδες πιθσετα σοι το κακσα σε, διτι λας στ μοι πολς ν τ πλει τατ.

11 κθισ τε νιαυτν κα μνας ξ διδσκων ν ατος τν λγον το Θεο.

 

Γαλλων κα Παλος

 

12 Γαλλωνος δ νθυπατεοντος τς χαας κατεπστησαν μοθυμαδν ο ουδαοι τ Παλ κα γαγον ατν π τ βμα,

13 λγοντες τι παρ τν νμον οτος ναπεθει τος νθρπους σβεσθαι τν Θεν.

14 Μλλοντος δ το Παλου νογειν τ στμα επεν Γαλλων πρς τος ουδαους· ε μν ον ν δκημ τι ρδιοργημα πονηρν, ουδαοι, κατ λγον ν νεσχμην μν·

15 ε δ ζτημ στι περ λγου κα νομτων κα νμου το καθ᾿ μς, ψεσθε ατο· κριτς γρ γ τοτων ο βολομαι εναι.

16 Κα πλασεν ατος π το βματος.

17 πιλαβμενοι δ πντες ο λληνες Σωσθνην τν ρχισυνγωγον τυπτον μπροσθεν το βματος· κα οδν τοτων τ Γαλλωνι μελεν.

 

Παλος πιστρφει ες τν Συραν

 

18 δ Παλος τι προσμενας μρας κανς, τος δελφος ποταξμενος ξπλει ες τν Συραν, κα σν ατ Πρσκιλλα κα κλας, κειρμενος τν κεφαλν ν Κεγχρεας· εχε γρ εχν.

19 Κατντησε δ ες Εφεσον, κκενους κατλιπεν ατο, ατς δ εσελθν ες τν συναγωγν διελχθη τος ουδαοις.

20 ρωτντων δ ατν π πλεονα χρνον μεναι παρ᾿ ατος οκ πνευσεν,

21 λλ᾿ πετξατο ατος επν· δε με πντως τν ορτν τν ρχομνην ποισαι ες εροσλυμα, πλιν δ νακμψω πρς μς το Θεο θλοντος. Κα νχθη π τς φσου,

22 κα κατελθν ες Καισρειαν, ναβς κα σπασμενος τν κκλησαν κατβη ες ντιχειαν,

23 κα ποισας χρνον τιν ξλθε διερχμενος καθεξς τν Γαλατικν χραν κα Φρυγαν, πιστηρζων πντας τος μαθητς.

 

Ὁ Ἀπολλς ες τν Εφεσον

 

24 ουδαος δ τις πολλς νματι, λεξανδρες τ γνει, νρ λγιος, κατντησεν ες φεσον, δυνατς ν ν τας γραφας.

25 Οτος ν κατηχημνος τν δν το Κυρου, κα ζων τ πνεματι λλει κα δδασκεν κριβς τ περ το Κυρου, πιστμενος μνον τ βπτισμα ωννου·

26 οτς τε ρξατο παρρησιζεσθαι ν τ συναγωγ. κοσαντες δ ατο κλας κα Πρσκιλλα προσελβοντο ατν κα κριβστερον ατ ξθεντο τν δν το Θεο.

27 Βουλομνου δ ατο διελθεν ες τν χααν προτρεψμενοι ο δελφο γραψαν τος μαθητας ποδξασθαι ατν· ς παραγενμενος συνεβλετο πολ τος πεπιστευκσι δι τς χριτος.
28 Ετνως γρ τος ουδαοις διακατηλγχετο δημοσίᾳ πιδεικνς δι τν γραφν εναι τν Χριστν ησον.