ΜΕΓΑΣ ΣΥΝΑΞΑΡΙΣΤΗΣ

Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού,Ελέησόν με τον αμαρτωλόν







Α' ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΙΩΑΝΝΟΥ Γ'

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ 3

γπη το Θεο Πατρς φρει ες γνν ζωήν

 

1 Ἰδέτε ποταπν γπην δδωκεν μν πατρ να τκνα Θεο κληθμεν. Δι τοτο κσμος ο γινσκει μς, τι οκ γνω ατν.

2 γαπητο, νν τκνα Θεο σμεν, κα οπω φανερθη τ σμεθα· οδαμεν δ τι ἐάν φανερωθ, μοιοι ατ σμεθα, τι ψμεθα ατν καθς στι.

3 Κα πς χων τν λπδα τατην π᾿ ατ γνζει αυτν, καθς κενος γνς στι.

 

μαρτα συμββαστη μ τν θεαν υοθεσαν

 

4 Πς ποιν τν μαρταν κα τν νομαν ποιε, κα μαρτα στν νομα.

5 Κα οδατε τι κενος φανερθη να τς μαρτας μν ρ, κα μαρτα ν ατ οκ στι.

6 Πς ν ατ μνων οχ μαρτνει· πς μαρτνων οχ ἑώρακεν ατν οδ γνωκεν ατν.

7 Τεκνα, μηδες πλαντω μς· ποιν τν δικαιοσνην δκαις στι, καθς κενος δκαις στιν·

8 ποιν τν μαρταν κ το διαβλου στν, τι π᾿ ρχς διβολος μαρτνει. Ες τοτο φανερθη υἱὸς το Θεο, να λσ τ ργα το διαβλου.

9 Πς γεγεννημνος κ το Θεο μαρταν ο ποιε, τι σπρμα ατο ν ατ μνει· κα ο δναται μαρτνειν, τι κ το Θεο γεγννηται.

10 ν τοτ φανερ στι τ τκνα το Θεο κα τ τκνα το διαβλου. Πς μ ποιν δικαιοσνην οκ στιν κ το Θεο, κα μ γαπν τν δελφν ατο.

11 τι ατη στν γγελα ν κοσατε π᾿ ρχς, να γαπμεν λλλους,

12 ο καθς Κϊν κ το πονηρο ν κα σφαξε τν δελφν ατο· κα χριν τνος σφαξεν ατν; τι τ ργα ατο πονηρ ν, τ δ το δελφο ατο δκαια.

 

γπη πρς τος δελφούς

 

13 Μ θαυμζετε, δελφο μου, ε μισε μς κσμος.

14 μες οδαμεν τι μεταβεβκαμεν κ το θαντου ες τν ζων, τι γαπμεν τος δελφος· μ γαπν τν δελφν μνει ν τ θαντ.

15 Πς μισν τν δελφν ατο νθρωποκτνος στ, κα οδατε τι πς νθρωποκτνος οκ χει ζων αἰώνιον ν αυτ μνουσαν.

16 ν τοτ γνκαμεν τν γπην τι κενος πρ μν τν ψυχν ατο θηκε· κα μες φελομεν πρ τν δελφν τς ψυχς τιθναι.

17 ς δ᾿ ν χ τν βον το κσμου κα θεωρ τν δελφν ατο χρεαν χοντα κα κλεσ τ σπλγχνα ατο π᾿ ατο, πς γπη το Θεο μνει ν ατ;

18 Τεκνα μου, μ γαπμεν λγ μηδ τ γλσσ, λλ᾿ ν ργ κα ληθείᾳ.

19 Κα ν τοτ γινσκομεν τι κ τς ληθεας σμν, κα μπροσθεν ατο πεσομεν τς καρδας μν,

20 τι ἐὰν καταγινσκ μν καρδα, τι μεζων στν Θες τς καρδας μν κα γινσκει πντα.

21 γαπητο, ἐὰν καρδα μν μ καταγινσκ μν παρρησαν χομεν πρς τν Θεν,

22 κα ἐὰν ατμεν λαμβνομεν παρ᾿ ατο τι τς ντολς ατο τηρομεν κα τ ρεστ νπιον ατο ποιομεν.

23 Κα ατη στν ντολ ατο, να πιστεσωμεν τ νματι το υο ατο ησο Χριστο κα γαπμεν λλλους καθς δωκεν ντολν.
24 Κα τηρν τς ντολς ατο ν ατ μνει κα ατς ν ατ. κα ν τοτ γινσκομεν τι μνει ν μν, κ το Πνεματος ο μν δωκεν.