ΜΕΓΑΣ ΣΥΝΑΞΑΡΙΣΤΗΣ

Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού,Ελέησόν με τον αμαρτωλόν







ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ Γ'

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ 3

θεραπεα το νθρπου μ τ ξερ χρι

 

1 Καὶ εσλθε πλιν ες τν συναγωγν· κα ν κε νθρωπος ξηραμμνην χων τν χερα.

2 Κα παρετρουν ατν ε τος σββασι θεραπεσει ατν, να κατηγορσωσιν ατο.

3 Κα λγει τ νθρπ τ ξηραμμνην χοντι τν χερα· γειρε ες τ μσον.

4 Κα λγει ατος· ξεστι τος σββασιν γαθοποισαι κακοποισαι; ψυχν σσαι ποκτεναι; ο δ σιπων.

5 Κα περιβλεψμενος ατος μετ᾿ ργς, συλλυπομενος π τ πωρσει τς καρδας ατν, λγει τ νθρπ· κτεινον τν χερ σου. Κα ξτεινε, κα ποκατεστθη χερ ατο γις ς λλη.

6 Κα ξελθντες ο Φαρισαοι εθως μετ τν ρδιανν συμβολιον ποουν κατ᾿ ατο, πως ατν πολσωσι.

 

λλαι θεραπεαι

 

7 Κα ησος νεχρησε μετ τν μαθητν ατο πρς τν θλασσαν· κα πολ πλθος π τς Γαλιλαας κολοθησαν ατ,

8 κα π τς ουδαας κα π εροσολμων κα π τς δουμαας κα πραν το ορδνου κα ο περ Τρον κα Σιδνα, πλθος πολ, κοσαντες σα ποει, λθον πρς ατν.

9 Κα επε τος μαθητας ατο να πλοιριον προσκαρτερ ατ δι τν χλον, να μ θλβωσιν ατν·

10 πολλος γρ θερπευσεν, στε πιππτειν ατ να ατο ψωνται σοι εχον μστιγας·

11 κα τ πνεματα τ κθαρτα, ταν ατν θερουν, προσπιπτον ατ κα κραζον λγοντα τι σ ε υἱὸς το Θεο.

12 Κα πολλ πετμα ατος να μ φανερν ατν ποισωσι.

 

Ὁ Ἰησος Χριστς κλγει τος δδεκα ποστλους

 

13 Κα ναβανει ες τ ρος, κα προσκαλεται ος θελεν ατς, κα πλθον πρς ατν.

14 κα ποησε δδεκα, να σι μετ᾿ ατο κα να ποστλλ ατος κηρσσειν

15 κα χειν ξουσαν θεραπεειν τς νσους κα κβλλειν τ δαιμνια·

16 κα πθηκεν νομα τ Σμωνι Πτρον,

17 κα Ἰάκωβον τν το Ζεβεδαου κα ωννην τν δελφν το ᾿Ιακβου· κα πθηκεν ατος νματα Βοανεργς, στιν υο βροντς·

18 κα νδραν κα Φλιππον κα Βαρθολομαον κα Ματθαον κα Θωμν κα Ἰάκωβον τν το λφαου κα Θαδδαον κα Σμωνα τν Καναντην

19 κα οδαν σκαριτην, ς κα παρδωκεν ατν.

 

Ὁ Ἰησος Χριστς ντικροει τν κατηγοραν τι νεργε δι το Σαταν

 

20 Κα ρχονται ες οκον· κα συνρχεται πλιν χλος, στε μ δνασθαι ατος μηδ ρτον φαγεν.

21 Κα κοσαντες ο παρ᾿ ατο ξλθον κρατσαι ατν· λεγον γρ τι ξστη.

22 κα ο γραμματες ο π εροσολμων καταβντες λεγον τι Βεελζεβολ χει, κα τι ν τ ρχοντι τν δαιμονων κβλλει τ δαιμνια.

23 Κα προσκαλεσμενος ατος ν παραβολας λεγεν ατος· πς δναται σατανς σατανν κβλλειν;

24 κα ἐὰν βασιλεα φ᾿ αυτν μερισθ, ο δναται σταθναι βασιλεα κενη·

25 κα ἐὰν οκα φ᾿ αυτν μερισθ, ο δναται σταθναι οκα κενη.

26 κα ε σατανς νστη φ᾿ αυτν κα μεμρισται, ο δναται σταθναι, λλ τλος χει.

27 οδες δναται τ σκεη το σχυρο εσελθν ες τν οκαν ατο διαρπσαι, ἐὰν μ πρτον τν σχυρν δσ, κα ττε τν οκαν ατο διαρπσει.

28 μν λγω μν τι πντα φεθσεται τος υος τν νθρπων τ μαρτματα κα α βλασφημαι σας ἐὰν βλασφημσωσιν.

29 ς δ᾿ ν βλασφημσ ες τ Πνεμα τ γιον, οκ χει φεσιν ες τν αἰῶνα, λλ᾿ νοχς στιν αωνου κρσεως·

30 τι λεγον, πνεμα κθαρτον χει.

 

Ο πραγματικο δελφοί

 

31 Ερχονται ον μτηρ ατο κα ο δελφο ατο, κα ξω σττες πστειλαν πρς ατν φωνοντες ατν.

32 Κα κθητο περ ατν χλος· επον δ ατ· δο μτηρ σου κα ο δελφο σου ξω ζητοσ σε.

33 Κα πεκρθη ατος λγων· τς στιν μτηρ μου ο δελφο μου;

34 Κα περιβλεψμενος κκλ τος περ ατν καθημνους λγει· δε μτηρ μου κα ο δελφο μου·
35 ς γρ ν ποισ τ θλημα το Θεο, οτος δελφς μου κα δελφ μου κα μτηρ στ.