ΜΕΓΑΣ ΣΥΝΑΞΑΡΙΣΤΗΣ

Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού,Ελέησόν με τον αμαρτωλόν







ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΙΒ'

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ 12

τρησις το Σαββτου

 

1 Ἐν κεν τ καιρ πορεθη ησος τος σββασι δι τν σπορμων· ο δ μαθητα ατο πενασαν, κα ρξαντο τλλειν στχυας κα σθειν.

2 Ο δ Φαρισαοι δντες επον ατ· δο ο μαθητα σου ποιοσιν οκ ξεστι ποιεν ν σαββτ.

3 δ επεν ατος· οκ νγνωτε τ ποησε Δαυδ τε πενασεν ατς κα ο μετ᾿ ατο;

4 Πς εσλθεν ες τν οκον το Θεο κα τος ρτους τς προθσεως φαγεν, ος οκ ξν ν ατ φαγεν οδ τος μετ᾿ ατο, ε μ μνοις τος ερεσι;

5 οκ νγνωτε ν τ νμ τι τος σββασιν ο ερες ν τ ερ τ σββατον βεβηλοσι, κα νατιο εσι;

6 Λγω δ μν τι το ερο μεζν στιν δε.

7 Ε δ γνκειτε τ στιν λεον θλω κα ο θυσαν, οκ ν κατεδικσατε τος ναιτους.

8 Κριος γρ στιν υἱὸς το νθρπου κα το σαββτου.

 

Θεραπεα νθρπου μ ξερ χρι

 

9 Κα μεταβς κεθεν λθεν ες τν συναγωγν ατν.

10 Κα δο νθρωπος ν κε τν χερα χων ξηρν· κα πηρτησαν ατν λγοντες· ε ξεστι τος σββασι θεραπεειν; να κατηγορσωσιν ατο.

11 δ επεν ατος· τς σται ξ μν νθρωπος ς ξει πρβατον ν, κα ἐὰν μπσ τοτο τος σββασιν ες βθυνον, οχ κρατσει ατ κα γερε;

12 Πσ ον διαφρει νθρωπος προβτου; στε ξεστι τος σββασι καλς ποιεν.

13 Ττε λγει τ νθρπ· κτεινν σου τν χερα· κα ξτεινε, κα ποκατεστθη γις ς λλη.

 

Συνωμοσα κατ το ησο Χριστο

 

14 ᾿Εξελθντες δ ο Φαρισαοι συμβολιον λαβον κατ᾿ ατο, πως ατν πολσωσιν.

15 δ ησος γνος νεχρησεν κεθεν· κα κολοθησαν ατ χλοι πολλο, κα θερπευσεν ατος πντας,

16 κα πετμησεν ατος να μ φανερν ποισωσιν ατν,

17 πως πληρωθ τ ρηθν δι σαου το προφτου λγοντος·

18 δο πας μου, ν ρτισα, γαπητς μου, ες ν εδκησεν ψυχ μου· θσω τ πνεμ μου π᾿ ατν, κα κρσιν τος θνεσιν παγγελε·

19 οκ ρσει οδ κραυγσει, οδ κοσει τις ν τας πλατεαις τν φωνν ατο.

20 Κλαμον συντετριμμνον ο κατεξει κα λνον τυφμενον ο σβσει, ως ν κβλ ες νκος τν κρσιν

21 κα τ νματι ατο θνη λπιοσι.

 

ησος Χριστς παντ ες τν κατηγοραν τι νεργε δι το Σαταν

 

22 Ττε προσηνχθη ατ δαιμονιζμενος τυφλς κα κωφς, κα θερπευσεν ατν, στε τν τυφλν κα κωφν κα λαλεν κα βλπειν·

23 κα ξσταντο πντες ο χλοι κα λεγον· μτι οτς στιν Χριστς υἱὸς Δαυδ;

24 Ο δ Φαρισαοι κοσαντες επον· οτος οκ κβλλει τ δαιμνια εμ ν τ Βεελζεβολ, ρχοντι τν δαιμονων.

25 Εδς δ ησος τς νθυμσεις ατν επεν ατος· πσα βασιλεα μερισθεσα καθ᾿ αυτν ρημοται, κα πσα πλις οκα μερισθεσα καθ᾿ αυτν ο σταθσεται.

26 Κα ε σατανς τν σατανν κβλλει, φ᾿ αυτν μερσθη· πς ον σταθσεται βασιλεα ατο;

27 Κα ε γ ν Βεελζεβολ κβλλω τ δαιμνια, ο υο μν ν τνι κβαλοσι; δι τοτο ατο κριτα σονται μν.

28 Ε δ γ ν Πνεματι Θεο κβλλω τ δαιμνια, ρα φθασεν φ᾿ μς βασιλεα το Θεο.

29 πς δνατα τις εσελθεν ες τν οκαν το σχυρο κα τ σκεη ατο ρπσαι, ἐὰν μ πρτον δσ τν σχυρν; κα ττε τν οκαν ατο διαρπσει.

30 μ ν μετ᾿ μο κατ᾿ μο στι, κα μ συνγων μετ᾿ μο σκορπζει.

31 Δι τοτο λγω μν, πσα μαρτα κα βλασφημα φεθσεται τος νθρποις, δ το Πνεματος βλασφημα οκ φεθσεται τος νθρποις·

32 κα ς ἐὰν επ λγον κατ το υο το νθρπου, φεθσεται ατ· ς δ᾿ ν επ κατ το Πνεματος το γου, οκ φεθσεται ατ οτε ν τ νν αἰῶνι οτε ν τ μλλοντι.

33 Η ποισατε τ δνδρον καλν, κα τν καρπν ατο καλν, ποισατε τ δνδρον σαπρν, κα τν καρπν ατο σαπρν· κ γρ το καρπο τ δνδρον γινσκεται.

34 Γεννματα χιδνν, πς δνασθε γαθ λαλεν πονηρο ντες; κ γρ το περισσεματος τς καρδας τ στμα λαλε.

35 γαθς νθρωπος κ το γαθο θησαυρο κβλλει γαθ, κα πονηρς νθρωπος κ το πονηρο θησαυρο κβλλει πονηρ.

36 Λγω δ μν τι πν ρμα ργν ἐὰν λαλσωσιν ο νθρωποι, ποδσουσι περ ατο λγον ν μρ κρσεως·

37 κ γρ τν λγων σου δικαιωθσ κα κ τν λγων σου καταδικασθσ.

 

Ὁ Ἰησος Χριστς ρνεται ν κν θαμα

 

38 Ττε πεκρθησν τινες τν γραμματων κα Φαρισαων λγοντες· διδσκαλε, θλομεν π σο σημεον δεν.

39 δ ποκριθες επεν ατος· γενε πονηρ κα μοιχαλς σημεον πιζητε, κα σημεον ο δοθσεται ατ εμ τ σημεον ων το προφτου.

40 σπερ γρ γνετο ωνς προφτης ν τ κοιλίᾳ το κτους τρες μρας κα τρες νκτας, οτως σται κα υἱὸς το νθρπου ν τ καρδίᾳ τς γς τρες μρας κα τρες νκτας.

41 νδρες Νινευται ναστσονται ν τ κρσει μετ τς γενες τατης κα κατακρινοσιν ατν, τι μετενησαν ες τ κρυγμα ων, κα δο πλεον ων δε.

42 Βασλισσα ντου γερθσεται ν τ κρσει μετ τς γενες τατης κα κατακρινε ατν, τι λθεν κ τν περτων τς γς κοσαι τν σοφαν Σολομνος, κα δο πλεον Σολομνος δε.

 

κνδυνος π μαν τελ βελτωσιν

 

43 Οταν δ τ κθαρτον πνεμα ξλθ π το νθρπου, διρχεται δι᾿ νδρων τπων ζητον νπαυσιν, κα οχ ερσκει.

44 Ττε λγει· ες τν οκν μου πιστρψω θεν ξλθον· κα λθν ερσκει σχολζοντα κα σεσαρωμνον κα κεκοσμημνον.

45 Ττε πορεεται κα παραλαμβνει μεθ᾿ αυτο πτ τερα πνεματα πονηρτερα αυτο, κα εσελθντα κατοικε κε, κα γνεται τ σχατα το νθρπου κενου χερονα τν πρτων. Οτως σται κα τ γενε τ πονηρ τατ.

 

Ο πραγματικο δελφοί

 

46 τι δ ατο λαλοντος τος χλοις δο μτηρ κα ο δελφο ατο εστκεισαν ξω, ζητοντες λαλσαι ατ.

47 Επε δ τις ατ· δο μτηρ σου κα ο δελφο σου στκασιν ξω ζητοντς σε δεν.

48 δ ποκριθες επε τ λγοντι ατ· τς στιν μτηρ μου κα τνες εσν ο δελφο μου;

49 Κα κτενας τν χερα ατο π τος μαθητς ατο φη· δο μτηρ μου κα ο δελφο μου·
50 στις γρ ν ποισ τ θλημα το πατρς μου το ν ορανος, ατς μου δελφς κα δελφ κα μτηρ στν.