Οἱ γονεῖς του εἶχαν πεθάνει καί αὐτοί γιὰ τό Χριστό, ὁ δέ γιός τους, μαζί μέ κάποιον μοναχό Ἰλαρίωνα, εἶχε καταφύγει στή Λιβύη, τῆς ὁποίας ἀναδείχθηκε ποιμενάρχης.

Ἐπί διωγμοῦ ὅμως, πού κίνησε ὁ Ἰουλιανός ὁ Παραβάτης, ὁ ἔπαρχος Κουαδρατιανός διέταξε καί τούς δύο νά θυσιάσουν στά εἴδωλα. Ἐκεῖνοι ὄχι μόνο ἀρνήθηκαν, ἀλλά καί διαμαρτυρήθηκαν ἔντονα στίς ἀρχές γι’ αὐτήν τους τήν πλάνη. Τότε τόν μέν Ἰλαρίωνα χτύπησαν μέ ραβδιά μέχρι θανάτου, τόν δέ Δονᾶτο μετά ἀπό πολλά βασανιστήρια τόν ἀποκεφάλισαν.