Ὁ Ἅγιος Πέτρος γεννήθηκε, τό 380 μ.Χ., στήν Ἴμολα τῆς μητροπολιτικῆς περιφέρειας τῆς Μπολόνια τῆς Ἰταλίας. Χειροτονήθηκε διάκονος ἀπό τόν Ἐπίσκοπο τῆς γενέτειράς του Κορνήλιο καί προτάθηκε νά χειροτονηθεῖ Ἐπίσκοπος Ραβέννας ἀπό τόν αὐτοκράτορα Βαλεντινιανό Γ’ καί τήν μητέρα του Γάλλα Πλακιδία, ἡ ὁποία ἦταν κόρη τοῦ αὐτοκράτορος Θεοδοσίου τοῦ Μεγάλου καί ἡ ἀδελφή τοῦ αὐτοκράτορος Ὁνωρίου. Διετέλεσε Ἐπίσκοπος Ραβέννας ἀπό τό 433 μέχρι τό 450 μ.Χ. Τόν χειροτόνησε ὁ Ἐπίσκοπος Σῖξτος Γ’. Μετεῖχε στήν Σύνοδο στήν Ρώμη, ὑπό τόν Ἐπίσκοπο Ρώμης Ἅγιο Λέοντα τόν Μεγάλο. Ἦταν ἐξαίρετος κήρυκας καί γι’ αὐτό τόν ἀποκαλοῦσαν Χρυσολόγο. Σώζονται μάλιστα πολλοί Λόγοι του μέ ἑρμηνευτικό περιεχόμενο σέ χωρία τῆς Καινῆς Διαθήκης. Ἔγραψε, ἐπίσης, καί μία ἐπιστολή κατά τοῦ αἱρεσιάρχου Εὐτυχοῦς, ὑπερασπίσθηκε τήν Ὀρθοδοξία καί καταδίκασε τόν Ἀρειανισμό καί τόν Μονοφυσιτισμό. Κοιμήθηκε μέ εἰρήνη, τό 450 μ.Χ., κατά τήν διάρκεια μιᾶς ἐπισκέψεως στήν γενέτειρά του. Τό εἰκονογραφικό του σύμβολο εἶναι ἡ ποιμαντορική ράβδος.