Ὁ Ἅγιος Λοῦπος ἦταν πρῶτος Ἐπίσκοπος τῆς πόλεως Τροίας τῆς Γαλλίας. Γεννήθηκε στήν Τούλ, τό 383 μ.Χ., καί καταγόταν ἀπό οἰκογένεια εὐγενῶν. Ἔμεινε ὀρφανός, ὅταν ἦταν βρέφος, καί τήν ἀνατροφή του ἀνέλαβε ὁ θεῖος του Ἀλιστόκος. Νυμφεύθηκε τήν Πιμενιόλα, ἀδελφή τοῦ Ἁγίου Ἱλαρίου τῆς Ἀρελάτης († 5 Μαΐου). Μετά ἀπό ἕξι χρόνια γάμου χώρισαν μέ ἀμοιβαία συγκατάθεση, διότι ὁ Ἅγιος ἐπιθυμοῦσε νά ἀκολουθήσει τήν ὁδό τῆς μοναχικῆς πολιτείας. Ἔτσι πούλησε τήν περιουσία του, μοίρασε τα χρήματα στούς φτωχούς καί εἰσῆλθε στή μονή τῶν Λερίνων, τήν ὁποία πνευματικά καθοδηγοῦσε ὁ Ἅγιος Ὁνοράτος († 16 Ἰανουαρίου). Τό 427 μ.Χ., ἐξελέγη Ἐπίσκοπος τῆς Τροίας μέ ἐπιμονή τοῦ Ἁγίου Γερμανοῦ τῆς Ὡξέρης († 31 Ἰουλίου). Καί οἱ δύο Ἅγιοι, μέ ἀπόφαση Συνόδου, τό 429 μ.Χ., μετέβησαν στήν Βρεττανία, γιά νά καταπολεμήσουν τήν αἵρεση τοῦ Πελαγιανισμοῦ. Ὁ Ἅγιος ἔσωσε τήν Τροία ἀπό τούς Οὔνους, οἱ ὁποῖοι ὑπό τόν Ἀττίλα, τό 451 μ.Χ., κατέλαβαν τήν πόλη. Ἀφοῦ προσευχήθηκε γιά πολλές ἡμέρες, ὁ Ἅγιος Ἐπίσκοπος, ἐνδεδυμένος μέ τά ἄμφιά του, μαζί μέ τόν ἱερό του κλῆρο, ἔσπευσε νά συναντήσει τόν Ἀττίλα. Ὁ Ἀττίλας φέρεται νά ἐντυπωσιάσθηκε τόσο πού δέν κατέστρεψε τήν πόλη. Ὡστόσο, κατηγορήθηκε ἀπό τούς Ρωμαίους ὅτι βοήθησε τούς Οὔνους καί ἔτσι ἀναγκάσθηκε νά ἐγκαταλείψει τήν Τροία καί νά γίνει ἐρημίτης στά βουνά.

Κοιμήθηκε μέ εἰρήνη, τό ἔτος 478 μ.Χ.